![]() |
Qyteti i Pukes ne vitin 1952 |
Rruga Antike dhe Historia e Zones se Pukes
Nje trashegimi mijeravjeçare ne zemer te Alpeve Shqiptare
Qe ne lashtesi, permes territorit te sotem te Pukes kalonte nje nga rruget me te rendesihme te Shqiperise antike, rruga Lis - Rataria. Kjo rruge, e perdorur qe perpara pushtimit te Ilirise nga Romaket , ishte pjese e nje rrjeti te rendesishem qe lidhte krahinat e veritut me pjeset e tjera te vendit dhe me gjere.
Via Publica , Rruga Romake neper Puke
Me ardhjen e romakeve, pergjate kesaj rruge u ndertuan disa keshtjella mbrojtese, disa prej te cilave kishin kapacitet per te per 1000 kalores.
Disa nga keshtjellat me te njohura te ndertuara pergjate kesaj rruge jane: Keshtjella e Vigut , Pukes , Micojit , Fletit , Trun etj. Romaket e quanin kete rruge Via Publica , ndersa gojedhena te ndryshme thuhet se ajo quhej si " Udha e Pukës " , e cila lidhte Lezhen me zonat e tjera si; Vau Dejsi etj.
Nga Lezha ne drejtim te Vigut , rruga ndiqte bregun e lumit Drin , dhe pikerisht per kete arsye, zona e Vigut mori kete emer , pasi fjala "Vig" do te thote: Urë. Nga Vigu , rruga vazhdonte ne Kaftall, Korthpul , Puke etj duke u kthyer ne nje arterie jetike per levizjen dhe zhvillimin e zones.
Thuhet se pergjate kesaj rruge u ndertuan 30 ura prej guri , nje fakt qe deshmon per rendesin strategjike dhe ekonomike qe ajo kishte ne lashtesi.
Origjina e emrit Pukë
Ne vitin 572, perandor i Bizantit u be Justiniani i Madh (482-565), i njohur per veprat e tij ndertimore dhe reformuese, kishte keshilltar historianin e njohur Prokopi i Çezares. Prokopi ne vepren e tij "Peri Ktismanton" permend ndertimin e disa keshtjellave te ndertuar nga Justiniani. Nder te tjera Prokopi vendin Ad Picarias e shenon me emrin Pukae, qe mendohet te jete identifikimi i hershem i Pukes se sotme. Sipas gjuhetarit te njohur Eqerem Çabej, "Ky emertim (Via Publica) mund te kete ndikuar ne formimin e emrit Puke."
Thuhet se pergjate kesaj rruge u ndertuan 30 ura prej guri , nje fakt qe deshmon per rendesin strategjike dhe ekonomike qe ajo kishte ne lashtesi.
Origjina e emrit Pukë
Ne vitin 572, perandor i Bizantit u be Justiniani i Madh (482-565), i njohur per veprat e tij ndertimore dhe reformuese, kishte keshilltar historianin e njohur Prokopi i Çezares. Prokopi ne vepren e tij "Peri Ktismanton" permend ndertimin e disa keshtjellave te ndertuar nga Justiniani. Nder te tjera Prokopi vendin Ad Picarias e shenon me emrin Pukae, qe mendohet te jete identifikimi i hershem i Pukes se sotme. Sipas gjuhetarit te njohur Eqerem Çabej, "Ky emertim (Via Publica) mund te kete ndikuar ne formimin e emrit Puke."
Gjate periudhes Osmane, rruga u vu nen mbikqyrjen e princit Progon Dukagjini, i cili , pasi peqafoi fene islame, mori pergjegjesin e ruajtjes se saj. Gjate sundimit te tij, edhe zona e Zadrimes gezoi autonomi, si rezultat i nje marreveshje te veçante te bere me Sulltanin.
Nga Justiniani i Madhe tek Familja Dukagjini
Gjate shekullit te shek. XV, veçanarisht rreth vitit 1448, shume banore te Pukes u shperngulen drej Kalabrise, ne Itali. Atje , per te ruajtur lidhjet me vendlindjen, i dhane femijeve te tyre emra qe i lidhnin me Puken, siç eshte rasti me emrin Puhëriu , qe mendohet te jete forme e trasformuar e emrit Pukjan.
Mitoligjia vendase - Legjenda e Kshetes
Si shume popullsi te tjera shqiptare , edhe banoret e krahines se Dukagjinit pra Pukes e lidhin prejardhjen e tyre me legjenda dhe mitologji pagane. Nje nga ato per Puken eshte permendur nga studiuesit i mitilogjise shqiptare , Mark Tirta:
"Buze Drinit, nje djale i ri, bari po kulloste dhite. Ai shikoj nje Flokshe (Kzheta) , qe doli buze lumit dhe po ngrohej ne diell mbi nje shkemb. Me nje marifet, bariu e zuri dhe e çoi ne shtepin e vete si nuse. Per shtate vjete ajo nuk foli. Pas dy vitesh ajo lindi nje djale. Ne vitin e shtate, burri e shterngoi qe te fliste, por ajo serisht nuk foli. Kur ai beri sikur do tia vrishte femijen, ajo nga frika, foli dhe tha:'More ne qafe mua dhe veten me kete qe bere!' Sa vjet qendrova pa fol, aq dhena (Bajrakë) te Pukes do te sundoje djali im. Qendrova shtat vjet pa fol, dhe fjali do te jete i pari ne shtat dhena (Bajrakë)."
Nga Justiniani i Madhe tek Familja Dukagjini
Gjate shekullit te shek. XV, veçanarisht rreth vitit 1448, shume banore te Pukes u shperngulen drej Kalabrise, ne Itali. Atje , per te ruajtur lidhjet me vendlindjen, i dhane femijeve te tyre emra qe i lidhnin me Puken, siç eshte rasti me emrin Puhëriu , qe mendohet te jete forme e trasformuar e emrit Pukjan.
Mitoligjia vendase - Legjenda e Kshetes
Si shume popullsi te tjera shqiptare , edhe banoret e krahines se Dukagjinit pra Pukes e lidhin prejardhjen e tyre me legjenda dhe mitologji pagane. Nje nga ato per Puken eshte permendur nga studiuesit i mitilogjise shqiptare , Mark Tirta:
"Buze Drinit, nje djale i ri, bari po kulloste dhite. Ai shikoj nje Flokshe (Kzheta) , qe doli buze lumit dhe po ngrohej ne diell mbi nje shkemb. Me nje marifet, bariu e zuri dhe e çoi ne shtepin e vete si nuse. Per shtate vjete ajo nuk foli. Pas dy vitesh ajo lindi nje djale. Ne vitin e shtate, burri e shterngoi qe te fliste, por ajo serisht nuk foli. Kur ai beri sikur do tia vrishte femijen, ajo nga frika, foli dhe tha:'More ne qafe mua dhe veten me kete qe bere!' Sa vjet qendrova pa fol, aq dhena (Bajrakë) te Pukes do te sundoje djali im. Qendrova shtat vjet pa fol, dhe fjali do te jete i pari ne shtat dhena (Bajrakë)."
Pergatiti
Gezim Kopani