Nje burr erdhi tek Musai a.s. dhe i tha:
-O Musa! Me meso gjuhen e kafsheve, qe t'i kuptoj ato, te marr mesim nga gjendja e tyre dhe te kuptoj madheshtine hyjnore!
Musai a.s. iu pergjigj:
-Hiq dore nga kjo deshire dhe mos u mundo te mesosh ata qe jane mbi forcen tende! Nese nje milingone mundhet te pije uje nga liqeni me teper sesa duhet bytet. Pra, mos i kalo kufijte e dijes qe te eshte dhene, pasi ka edhe shume rrezikshmeri! Ti perpiqu te marresh mesim aq sa te takon nga urtesite hyjnore! Drejtoja zemren Allahut! Ta dish se te fshehtat e dukurive hyjnore hapen tek nje zemer e drejte dhe e paster!
Pas kesaj burri tha:
-Te pakten me meso gjuhen e kafsheve shtepiake me qenin roje qe qendorn te dera!
Musai a.s. e kuptoi se cfare do te bente nuk do ta kthente burrin nga kerkesa e tij, por e paralajmeron duke i thene:
-Mblidhe veten dhe mos u mbyt ne oqeanin e kesaj te fshehte!
Burri ne mengjes qendroi te dera per te provuar nese e mesoi me te vertet gjuhen e kafsheve apo jo. Nderkohe qe zonje sherbyese po shkundte mbulesen e tryezes, nje cop buke e ndenjur ra ne toke.
Gjeli qe ishte aty vrapoi dhe e mori. Qeni tha:
-Ti na torturove! Ti mund te hash edhe nje cope gruri, kurse une nuk mund te ha! Perse e hengre kete cope buke?
Ndersa gjeli ia ktheu qenit:
-Mos u shqeteso, neser do te ngordhe kali i zotit te shtepise dhe ti do te hash shume mish!
I zoti i shtepise, i cili mendoi se gjeli tha dicka te fshehte, sapo degjoi keto fjale e shiti menjehere kalin, ndersa gjeli u turperuar perpara qenit.
Kjo perleshje interesi e qenit me gjelin vazhdoi per tri dite. Zoteria qe mesoi nga fjala e gjelit se diten e pare do te ngordhe kali, diten e mushka dhe diten e trete skllavi i tij ashtu sikurse shiti kalin para se te ngordhte, ashtu shiti edhe mushken dhe robin duke menduar se po bente dicka te zgjuar. Ne kete menyre, qeni nuk perfitoi asgje nga ato qe mendonte. Gjeli ne te gjitha rastet u tregua me i zgjuar se qeni. Gjeli i turperuar nga ato qe ndodhen per faj te tij me ne fund diten e katert i tha qenit:
-E verteta eshte se ai zoteria syhapur e ka hequr mallin e tij, por me kete sjellje ai hyri ne gjak. Tashme ai vete do te vdese. Pasardhesit e tij do te vajtojne. Do te pritet nje ka dhe secili do te marre prej tij edhe ne, edhe ti!
Vdekja e kalit, e mushkes dhe e robit ishte mburoja e fatkeqesise qe do ti ndodhte burrit. Por ai nuk mendoi humbjen dhe demin e mallit te tij dhe hyri ne gjak.
Burri i marre hapi veshet me teper ndaj fjaleve te gjelit. Mbuloi fytyren perpara kesaj te vertete qe degjoi. Ra ne nje prush te tmerrshem. Sic ishte shkoi prane Musait dhe filloi duke iu lutur:
-Ej Musa! Me kupto dhe me qeteso vuajtjen time!
Musai a.s. ia ktheu:
-Hyre ne pune qe shkojne pertej gjykimit tend dhe vertitesh ne rrugen pa dalje. A mendove se do te dalesh me fitim me shitjen e atyre kafsheve? Te thashe qe mos insisto ne te fshehta e kaderit dhe kazase. Personit te mencur i shihet qe ne fillim ajo qe do ti ndodhe ne te ardhmen, ndersa injorantit ne fund!
Por cdo gje ka mbaruar. Meqenese u bere mjeshter ne punet e tregetise tani shite edhe shpirtin dhe shpeto! Pasi insistoi me perulje Musai a.s. vijoi:
Tashme shigjeta doli nga harku! Nuk ka mundesi qe te kthehet prapa, por deshiroj nga Allahu dhurues qe kur te vdesesh te shkosh me besim!
Musai a.s. u strehua tek Zoti. Ne kete menyre nepermjet lutjes se tij burri nderooi jete me besim. Ne menyre te vecante kur Allahu iu drejtua Musai dhe i tha:
-O Musa! Nese deshiron, ta ringjall...
Musai a.s. iu pergjigj:
-O Zot!Falenderimet qofshin per ty! Ti ate ringjalle ne boten tjeter, ne ate bote te ndrithshme dhe te larte, pasi atje eshte i perhershem. Atje eshte vendi ku shfaqet fati!
Muhammedi a.s. ka thene: "Besimi ne kader te largon cdo lloj hirdherimi dhe merzitje."
(Sujuti, Xhamius Sagir I,107)
