Imam Ebu Hanife kishte komshi nje te ri, i cili cdo dite pinte alkol derisa dehej. Gjate nates kur Ebu Hanifja falej degjonte zerin e larte te ketij djali qe thoshte: Me çuan dem, per Zotin me çuan dem. Ebu Hanifja megjithse zeri i ketij te riu e shqetesonte nuk i thonte asnje fjale pasi e dinte qe ne ate gjendje te dehur nuk do benin dobi fjalet. Kjo gjendje vazhdoj gjate derisa nje nate nuk e degjon zerin e tij. Te nesermen pyeti per djaloshin derisa sa i treguan se e kan burgosur per shkak te sjelljes se tij. Ebu Hanifja merr rrugen dhe shkon ne polici ku kerkon lirimin e tij. Meqenese Ebu Hanife respektohej nga te gjithe e liruan djaloshin. Deri afer shtepis nuk folen , kur arriten tek shtepia Ebu Hanife i tha: Djalosh! A te kemi çuar dem? Ai i tha: Per zotin Jo, dhe per kete miresi qe Ebu Hanife i beri i dha fjalen se nuk do konsumoj me alkol. (1)
1. Emri i Ebu Hanifes ishte Numan ibnu Thabit ibn Zuta. Disa thone se origjina e tij eshte nga Kabuli e disa te tjere thone nga Babeli etj. Kan transmetuar se mbi origjinen e tij Ebu Hanife ka thene: Jam nga nje familje fisnike Perse. Gjyshi im ka lindur ne Thabit ku ka pas mysafir ne shtepi Ali ib ebi Talib. Imam Aliu eshte lutur qe Zoti ti jap bereqet familjes tone. Uroj qe Zoti te kete pranuar lutjen e Aliut per familjen tone. (Trns. Hatib) Qe ne mosh te vogel Imam Ebu Hanife u angazhu ne marrjen e dijeve. Ai vijoj studimet sidomos shkences se fikhut dhe hadithit. Po ashtu Ebu Hanife njihet edhe si biznesmen pasi merrej me tregtin e mendafshit dhe kjo e beri ate njeri shume te pasur.
