Profeti Isa a.s. ka londur nga fryma e shejnte e Allahut xh.sh. pa baba dhe nga nena e tij e nderuar dhe e paster Merjeme a.s. Per kete Allahu xh.sh. ne tregon se; Teksa Merjeme a.s. ishte ne vetmi Allahu i dergon asaj melekun qe i thote: "Kur Merjeme u largua prej familjes se saj ne nje vend ne lindje. Ajo, vuri nje perde ndaj tyre, e Ne ia derguam asaj Xhebrailin, e ai iu paraqit asaj si njeri ne teresi. Ajo tha: Une i mbeshtetem te Gjithemeshirshmit prej teje, nese je qe i friksohesh Atij. Xhebraili tha: Une jam vetem i derguar (melek) i Zotit tend per te dhuruar ty nje djale te paster (pejgamber). Ajo tha: Si do te kem une djale, kur mua nuk me eshte afruar njeri (nuk jame e martuar), e as nuk kame qene e pamoralshme. Xhebraili tha: Ja, keshtu ka thene Zoti yt; ajo per Mua eshte lehte, per ta bere ate (djalin e krijuar pa babe) argument per njerezit e edhe meshire nga ana Jone. Kjo eshte çeshtje e kryer! Ajo e barti Isan , pastaj me te ne bark u izolua ne nje vend te larget. E zun dhembja e lindjes e ajo u mbeshtet ne trupin e hurmes. Ajo tha: Ah sa mire ka qene per mua te kisha vdekuar para kesaj e te isha e harruar qe moti. Aty e thirri Xhebraili: Mos u brengos! Zoti yt beri prane teje nje burim uji. E ti shkunde trupin e hurmes se do te bijne dy hurma te fresketa. Ha dhe pi e qetesohu, dhe nese sheh ndonje prej njerezve thuaj; Une kam vendosur te hesht per hir te Gjithemeshirmit (Allahut), andaj asnje njeriu sot nuk i flas. Duke a mbajtur ne gjoks shkoj me te (Isan) tek te afermit e vet te cilet i thane; Oj Merjeme! Ke bere nje pume shume te keqe! Oj motra e Harunit, babait yt nuk ishte njeri i prishur e as nena jote nuk ka qene e pamoralshme! Atehere ajo u beri me shenje kah Isai. Ata thane; Si ti flasim atij qe eshte foshnje ne djep?(Merjem; 16-29)
Keshtu e permend Allahu xh.sh. lindjen e Isait a.s. i cili ka jetuar dhe predikuar ne nje kohe dhe vend te veshtire, ku njerzit nuk besonin. Kur lindi profeti Isa a.s. u shkaterruan te gjithe idhujt qe ishin ne toke. Shejtanet te hutuar pyesnin per shkakun derisa sa Iblisi (djalli) u tregoj se ka lindur pejgamberi Isa. Keshtu shejtanet zun ta kerkojne Isan a.s. derisa e gjeten Isan a.s. i cili ndodhej ne preherin e nenes se saj Merjeme dhe qe ishin te rrethuar nga meleket e Allahut xh.sh. Gjithashtu ne kete kohe mbreti i Persis si asnje here shikon ne qiell nje yll qe ndriqonte shume. Ai u shqetesua dhe pyeti te gjithe magjistaret dhe dijetaret per yllin ndriques. Ata i thane; Kjo tregon se ka lindur nje femije i cili do behet njeri i madh. Nga frika se kur te rritet femija do ta rrezonte nga froni, vendosi ta gjej femijen , pra Isan a.s. dhe ta mbysnin. Pas lajmeve , mesuan se ku ndodhet femija (Isai) dhe dergoj magjistaret e tij qe ti dergonin dhurata familjes se femijes. Qellimi i mbretit nuk ishin dhuratat por gjetja e femijes me qellim mbytjen e tij. Kur magjistaret arriten te Merjeme i tregojne per vendimin e sundimtarit. Per kete Merjeme bashk me djalin e saj largohet per ne Egjipt ku qendroj derisa Isai a.s. mbushi rreth 12 vjeç. Qe femije Isai a.s. tregoj se, ai nuk ishte si femijet e tjere. Sapo lindi ai i foli nenes se tij. Keshtu edhe gjate qendrimit ne Egjipt ndodhen disa mrekulli te bera nga Profeti Isa a.s. "Kur arriten ne Egjipt ata u strehuan ne nje shtepi, ne te cilen kishte dhe te tjere te strehuar. Mirepo nje dite pronarit te shtepis i humbin te hodhat qe i kishte fshehur. Meqenese te gjithe te strehuarit ishin njerez nevojçar ai nuk dinte se kujt tia vendos fajin. Me te degjuar per ngjarjen Merjeme merzitet jashzakonisht. Kur Isai a.s. shikon gjendjen e nenes se tij dhe e pyet per shkakun, Merjeme i tregon se cfare ka ngjare, per ta zgjidhur çeshtjen Isai a.s. ju afrua njeriut te verber qe jetonte ne ate shtepi dhe nje tjeteri qe nuk levizte dhe i thote te verberit: Merre kete njeri qe nuk leviz dhe largohu. Ai ju pergjigj: Si mund ta bej kete kur e di gjendjen time? Isai a.s. i tha: Po mund ta besh njesoj sic keni vepruar kur more te hodhat e pronarit te kesaj shetepi duke i nxjerr nga ajo pjese e murit ku fshiheshin. Ata pranuar fajin, ndersa respekti ndaj Profetit Isa a.s. u rrit jashzakonisht shume."
Madheshtia e profetit Isa a.s. vinte nga miresit qe Allahu xh.sh. ia kishte dhene profetit Isa a.s. i cili dhe pse ishte femije dallohej per meçurin dhe zgjuarsin e tij. "Kur profeti Isa .a.s ishte shtat vjeç Merjeme e dergon ne Mekteb (Mejtep) per te mesuar. Nje rast mesuesi filloj te shpjegoje shkrimin e fjales "Ebu Xhad" me kete rast Isai a.s. pyet mesuesin: Çfare do te thote Ebu Xhad? Mesuesi i thote: Nuk e di! Isai a.s. i thote: Si do na mesosh nje gje te cilen as vete nuk e di? Mesuesi i thote: Na meso ti! Isai a.s. i thote: Ju mesoj por separi duhet te ngrihesh nga vendi i mesuesit e te ulem une! Kur Isai a.s. u ul ne vendin e mesuesit filloj shpjegimin; Shkronja "Elif" tregon begatite e Allahut xh.sh., shkronja "Ba" tregon shkelqimin e Allahut xh.sh, shkronja "xhim" tregon driten dhe bukurin e Allahut xh.sh." (Transmetim i ardhur vetem nga Ismail bin Ajashi)
Çdo lutje qe bente profeti Isa a.s. Allahu xh.sh ia pranonte. Iben Asakiri ne librat e tij shenon se Ibn Luhej e ky nga Abdullah Hubejri e ky nga Abdullah Umeri i cili ka treguar: "Isai a.s. shkonte shume mire me bashkemoshataret e tij. Nje here Isai a.s. u thote shokeve: Deshironi tju tregoj cfare ju ka fshehur nena juaj? Ata than; Po! Per secilin shok ju tregoj ate cfare nenat e tyre fshihnin. Kur djemt shkonin ne shtepi u thonin nenave te tyre: Nxjerr ate qe ke fshehur! Ata thoshin: Cfare kam fshehur une? Djali fillon te tregoj. Nena pyet; Kush ju tregoj kete? Djali tha: Isai djali i Merjemes! Per shkak se Isai a.s. dinte fshehtesit, nenat e femijeve than: Isai do na prish femijet tane, prandaj nuk do i lejme te luajne e te qendrojme me Isan. Keshtu ata mblodhen femijet dhe i mbyllen ne nje vend. Kur Isai filloj ti kerkoj degjon nje zhurme prane se ciles qendronte nje nga nanat e femijeve te cilen e pyet: Kush eshte brenda? Ajo i thote: Do majmuna e derra! Ne kete moment Isai a.s. tha: O Zoti im! Le te jete keshtu! Dhe ata u shnderruan ne majmuna dhe derra."
Por jete e Merjemes dhe Isai a.s. qe e veshtir pasi ne kete kohe u vran dy Profet Zekerija dhe Jahjai a.s. Keto dy ngjarje kishin dodhur kur profetit Isa a.s. ishte 30 vjeçe Allahu e kishte shpallur Pejgamber. Ashtu si dy pejgambert e tjere edhe Profeti Isa a.s. ishte i njohur nga te gjithe , kjo qe kur ai erdh ne jete e quajten Mesih (Mesha pasi nena e tij e leu me vaj). Si i zgjedhuri i Allahut xh.sh. Isai a.s. filloj te mesoj njerezit ne rrugen e Allahut, ne rrugen e drejte. Ai filloj te mesoj femijet, kur nder ta kishte disa qe dallonin. Nje dite Isa a.s ju predikoj atyre se nje nder urdherat e Allahut xh.sh. eshte agjerimi. Nga Iben Abbas transmetohet se "Profeti Isa a.s. ka agjeruar tridhjete dite si dhe ka urdheruar te tjeret per te kryer agjerimin." Mesimet e profetit Isa a.s u hap ne popull , por perseri Isait a.s. i dolen kunder, madje atij i than; Pse te agjerojme kur te paret tane nuk kan agjeruar keshtu? Nese do qe te te besojme atehere na ringjall dike nga barka e Nuhit. Ebu Xhafer b. Xheriri transmeton nga Alij b. Zejd bin Xhedani dhe ky nga Jusuf Mehrani se ka degjuar Ibni Abbasin te thote: "E pyeten te birin e Merjemes , Isan a.s.; Mund te na ngjallesh dike nga barka e Nuhit a.s. i cili ta na tregoj dicka per cfare ka ndodhur? Profeti Isa a.s. tha ; Po! Sebashku me ta shkuan tek nje vend ku ndodhej nje grumbull guresh posht te cileve ishte varrosur nje njeri. Isai a.s. mori nje grusht dheu nga toka dhe pyet te pranishmit; A e dini se cfare eshte kjo?Ata than; Jo, ju e dini pasi jeni i derguari i Allahut! Isai a.s. u tha: Kjo eshte thembra e Hamit te birit te Nuhit. Pastaj Isai a.s. goditi dheun me shkop duke i thene: Ngrihu me lejen e Allahut! Dhe nje njeri u ngrit duke shkundur pluhurin nga koka ku floket e te cilit shinin thinjur e bere bardh. Isai a.s. e pyeti: Kur ke vdekur, keshtu ke qene, me flok te bera bardh? Ai iu pergjigj: Jo, por kam qene i ri,por mendova se kur me erdh urdheri te ngrihem nga varri mendova se kjo eshte dita e Gjykimit, prandaj u thinja kaq shume. Isai a.s. i thote: Na trego per barken e Nuhit! Ai tha: Ka qene nje mije e dyqind arshin e gjate dhe gjashteqind e gjere. Ka pas tre kate; Nje kat per kafshet, nje kat per njerezit dhe nje kat per shpezet. Kur u shumuan plehrat nga kafshet, Allahu e mesoj Nuhin a.s. qe te prek elefantin, ku pas prekjes u shfaqe derrri dhe dosa te cilet filluan te hanin plehrat. Situat tjeter ishte kur miu filloj ti bente vrima barkes, me kete rast Allahu xh.sh e mesoj Nuhin a.s. te prek ndermjet syve luanin, dhe pas ketij veprimi nga hunda e ti doli macoku dhe macja dhe e perzun miun. Isai a.s. pyet te vdekurin e ngjallur: Si e ka ditur Nuhi a.s. se çdo gje ne toke eshte permbytur? I vdekuri i ngjallur i thote:Nuhi a.s. urdheroj sorren qe te kontolloj, por sorra hasi ne nje kufome (mbi uje) dhe filloj te haj , meqe sorra nuk permbushi detyren qe ia caktoj Nuhi a.s. ai e mallkoj me frik ate. Prandaj sorra nuk jeton afer shtepive dhe njerezve. Pas kesaj Nuhi a.s. dergoj pellumbin i cili u kthye duke bartur gjethe ulliri ne sqep si dhe balt ne kembet e tij. Kur Nuhi a.s. e shikoj kete e kuptoj se cdo gje ishte permbytur. Per zbatimin e urdherit Nuhi a.s. i vendosj pellumbit ne qaf nje vare apo fasho te gjelber dhe i thote je i shoqerueshem dhe jetosh ne siguri. Per kete pellumbat jetojne afer shtepive njerezve . Pas kesaj te pranishmit i thone Isait a.s.; A ta marrim te ringjallurin ne shtepit tona qe ai te na tregoj dhe gjera te tjera?Isai a.s. i thote: Si do te vije ai me ju kur ai nuk ka leje per te jetuar me ketu? Dhe pas kesaj pergjigjeje Isai a.s. i thote te ringjallurit; Me lejen e Allahut kthehu aty ku ishe! dhe ai perseri u be dhe." (Taberani "Mearif" vell;1 181-182) Mrekulli tjeter e profetit Isa a.s. ishte se ai merr dheun e tokes e bete balt, i jepte formen e zogut , ashtu e hidhte dhe ai ne ajer gjallej dhe fillonte te fluturorj. Pas nje kohe mesimet e Isait u hapen ne popull, por ajo qe u bente me shume pershtypje ishin mrekullit e tij, keshtu nje dite i thane Isase a.s.; Nese je Pejgamberi i Allahut na zbrit nje sofer nga qielli qe te kete ushqime ne te, dhe ne do te besojme me patjeter ty.
Madheshtia e profetit Isa a.s. vinte nga miresit qe Allahu xh.sh. ia kishte dhene profetit Isa a.s. i cili dhe pse ishte femije dallohej per meçurin dhe zgjuarsin e tij. "Kur profeti Isa .a.s ishte shtat vjeç Merjeme e dergon ne Mekteb (Mejtep) per te mesuar. Nje rast mesuesi filloj te shpjegoje shkrimin e fjales "Ebu Xhad" me kete rast Isai a.s. pyet mesuesin: Çfare do te thote Ebu Xhad? Mesuesi i thote: Nuk e di! Isai a.s. i thote: Si do na mesosh nje gje te cilen as vete nuk e di? Mesuesi i thote: Na meso ti! Isai a.s. i thote: Ju mesoj por separi duhet te ngrihesh nga vendi i mesuesit e te ulem une! Kur Isai a.s. u ul ne vendin e mesuesit filloj shpjegimin; Shkronja "Elif" tregon begatite e Allahut xh.sh., shkronja "Ba" tregon shkelqimin e Allahut xh.sh, shkronja "xhim" tregon driten dhe bukurin e Allahut xh.sh." (Transmetim i ardhur vetem nga Ismail bin Ajashi)
Çdo lutje qe bente profeti Isa a.s. Allahu xh.sh ia pranonte. Iben Asakiri ne librat e tij shenon se Ibn Luhej e ky nga Abdullah Hubejri e ky nga Abdullah Umeri i cili ka treguar: "Isai a.s. shkonte shume mire me bashkemoshataret e tij. Nje here Isai a.s. u thote shokeve: Deshironi tju tregoj cfare ju ka fshehur nena juaj? Ata than; Po! Per secilin shok ju tregoj ate cfare nenat e tyre fshihnin. Kur djemt shkonin ne shtepi u thonin nenave te tyre: Nxjerr ate qe ke fshehur! Ata thoshin: Cfare kam fshehur une? Djali fillon te tregoj. Nena pyet; Kush ju tregoj kete? Djali tha: Isai djali i Merjemes! Per shkak se Isai a.s. dinte fshehtesit, nenat e femijeve than: Isai do na prish femijet tane, prandaj nuk do i lejme te luajne e te qendrojme me Isan. Keshtu ata mblodhen femijet dhe i mbyllen ne nje vend. Kur Isai filloj ti kerkoj degjon nje zhurme prane se ciles qendronte nje nga nanat e femijeve te cilen e pyet: Kush eshte brenda? Ajo i thote: Do majmuna e derra! Ne kete moment Isai a.s. tha: O Zoti im! Le te jete keshtu! Dhe ata u shnderruan ne majmuna dhe derra."
Por jete e Merjemes dhe Isai a.s. qe e veshtir pasi ne kete kohe u vran dy Profet Zekerija dhe Jahjai a.s. Keto dy ngjarje kishin dodhur kur profetit Isa a.s. ishte 30 vjeçe Allahu e kishte shpallur Pejgamber. Ashtu si dy pejgambert e tjere edhe Profeti Isa a.s. ishte i njohur nga te gjithe , kjo qe kur ai erdh ne jete e quajten Mesih (Mesha pasi nena e tij e leu me vaj). Si i zgjedhuri i Allahut xh.sh. Isai a.s. filloj te mesoj njerezit ne rrugen e Allahut, ne rrugen e drejte. Ai filloj te mesoj femijet, kur nder ta kishte disa qe dallonin. Nje dite Isa a.s ju predikoj atyre se nje nder urdherat e Allahut xh.sh. eshte agjerimi. Nga Iben Abbas transmetohet se "Profeti Isa a.s. ka agjeruar tridhjete dite si dhe ka urdheruar te tjeret per te kryer agjerimin." Mesimet e profetit Isa a.s u hap ne popull , por perseri Isait a.s. i dolen kunder, madje atij i than; Pse te agjerojme kur te paret tane nuk kan agjeruar keshtu? Nese do qe te te besojme atehere na ringjall dike nga barka e Nuhit. Ebu Xhafer b. Xheriri transmeton nga Alij b. Zejd bin Xhedani dhe ky nga Jusuf Mehrani se ka degjuar Ibni Abbasin te thote: "E pyeten te birin e Merjemes , Isan a.s.; Mund te na ngjallesh dike nga barka e Nuhit a.s. i cili ta na tregoj dicka per cfare ka ndodhur? Profeti Isa a.s. tha ; Po! Sebashku me ta shkuan tek nje vend ku ndodhej nje grumbull guresh posht te cileve ishte varrosur nje njeri. Isai a.s. mori nje grusht dheu nga toka dhe pyet te pranishmit; A e dini se cfare eshte kjo?Ata than; Jo, ju e dini pasi jeni i derguari i Allahut! Isai a.s. u tha: Kjo eshte thembra e Hamit te birit te Nuhit. Pastaj Isai a.s. goditi dheun me shkop duke i thene: Ngrihu me lejen e Allahut! Dhe nje njeri u ngrit duke shkundur pluhurin nga koka ku floket e te cilit shinin thinjur e bere bardh. Isai a.s. e pyeti: Kur ke vdekur, keshtu ke qene, me flok te bera bardh? Ai iu pergjigj: Jo, por kam qene i ri,por mendova se kur me erdh urdheri te ngrihem nga varri mendova se kjo eshte dita e Gjykimit, prandaj u thinja kaq shume. Isai a.s. i thote: Na trego per barken e Nuhit! Ai tha: Ka qene nje mije e dyqind arshin e gjate dhe gjashteqind e gjere. Ka pas tre kate; Nje kat per kafshet, nje kat per njerezit dhe nje kat per shpezet. Kur u shumuan plehrat nga kafshet, Allahu e mesoj Nuhin a.s. qe te prek elefantin, ku pas prekjes u shfaqe derrri dhe dosa te cilet filluan te hanin plehrat. Situat tjeter ishte kur miu filloj ti bente vrima barkes, me kete rast Allahu xh.sh e mesoj Nuhin a.s. te prek ndermjet syve luanin, dhe pas ketij veprimi nga hunda e ti doli macoku dhe macja dhe e perzun miun. Isai a.s. pyet te vdekurin e ngjallur: Si e ka ditur Nuhi a.s. se çdo gje ne toke eshte permbytur? I vdekuri i ngjallur i thote:Nuhi a.s. urdheroj sorren qe te kontolloj, por sorra hasi ne nje kufome (mbi uje) dhe filloj te haj , meqe sorra nuk permbushi detyren qe ia caktoj Nuhi a.s. ai e mallkoj me frik ate. Prandaj sorra nuk jeton afer shtepive dhe njerezve. Pas kesaj Nuhi a.s. dergoj pellumbin i cili u kthye duke bartur gjethe ulliri ne sqep si dhe balt ne kembet e tij. Kur Nuhi a.s. e shikoj kete e kuptoj se cdo gje ishte permbytur. Per zbatimin e urdherit Nuhi a.s. i vendosj pellumbit ne qaf nje vare apo fasho te gjelber dhe i thote je i shoqerueshem dhe jetosh ne siguri. Per kete pellumbat jetojne afer shtepive njerezve . Pas kesaj te pranishmit i thone Isait a.s.; A ta marrim te ringjallurin ne shtepit tona qe ai te na tregoj dhe gjera te tjera?Isai a.s. i thote: Si do te vije ai me ju kur ai nuk ka leje per te jetuar me ketu? Dhe pas kesaj pergjigjeje Isai a.s. i thote te ringjallurit; Me lejen e Allahut kthehu aty ku ishe! dhe ai perseri u be dhe." (Taberani "Mearif" vell;1 181-182) Mrekulli tjeter e profetit Isa a.s. ishte se ai merr dheun e tokes e bete balt, i jepte formen e zogut , ashtu e hidhte dhe ai ne ajer gjallej dhe fillonte te fluturorj. Pas nje kohe mesimet e Isait u hapen ne popull, por ajo qe u bente me shume pershtypje ishin mrekullit e tij, keshtu nje dite i thane Isase a.s.; Nese je Pejgamberi i Allahut na zbrit nje sofer nga qielli qe te kete ushqime ne te, dhe ne do te besojme me patjeter ty.
Zbritja e Sofres nga qielli
Pas kembeguljes se madhe te popullit por edhe te nxenesve, Profeti Isa a.s perseri vendosi qe ti keshillonte pasi nese nuk do besonin Allahun edhe pas zbritjes se sofres do ndeshkohen , por me kot.
Nje dite kur u perserit per te disaten here e njejta kerkes, Isai a.s veshi rroben e faljes (ibadetit), u vendos tek vendi i faljes, u ul ne gjunje, uli koken dhe filloi lutjen ku i lutet Allahut xh.sh:
"O Allah! O Zoti yne! Na zbrit nje sofer nga qielli qe te jete mrekulli dhe shenje per keto njerez!"
Ne keto momente njerzit me arogancen e tyre, zun duke thene:
Shikoni Isan ai po qan pasi nuk arriti dot te plotesoj kerkesen tone. Pa pritur ne kupen e qiellit shfaqen dy re te cilat afroheshin ngadal. Pasi u afruan ne nje distance te afert, mes dy reve ne sy te njerezve filloj te dallohej sofra. Per nje moment nuk e besuan derisa Allahu i Madheruar e zbriti sofren me ushqime nga qielli ne toke. Gjate kesaj kohe Isai a.s. i lutej Allahut te Madheruar duke thene:
"O Allah, beje kete Mrekulli mesire e begati e jo ndeshkim."
Sofra iu aftua Isait a.s. Sofra ishte e mbuluar me nje mbules te bardhe, e Isai a.s. filloj ta zbulonte ngadal,. Gjate zbulimit Isai a.s thoshte:
"Ne emer te Allahut (Bismilah), Furnizuesit me te mire!"
Te gjithe njerzit prisnin se cfare ka ne sofer. Ne sofer ndodheshin shtat kuleç dhe shtat peshq. Disa thone se ka pasur edhe disa fruta. Pas zbulimit total te sofres, Isai a.s. ju drejtua te pranishmeve:
"Udheroni, hani !"
Ne kete moment,te pranishmit thane:
Vazhdo ti i pari .
Isai a.s. tha:
"Po jeni ju qe e kerkuat kete!"
Ne sofer kishte ushqim te mjaftueshem. Kur Profeti Isa a.s. shikoj hezitimin e njerezve urdheroi shperndarjen e ushqimit te varferve, te semurve te cilet thuhet se kan qene mbi treqind.
Ne kete moment ndodhe dicka e pa zakonte. Te gjithe ato te semure, te varfer qe u ngopen nga ushqimi i sofres, u sheruan nga semundjet. Ata qe refuzuan, kur e shikuan nje gje te till, shprehen pendimin e tyre.
Transmetohet se sofra filloj te zbriste cdo dite dhe ne te hanin te varferit e kushdo qe deshironte, me pas ajo filloj te zbriste ne krye te cdo dy ditve. Te njejten gje kemi edhe me Profetin Salih a.s.
Me pas Allahu i Madheruar njoftoi Isan a.s. qe ne sofer te hajne vetem te varferit, te dobetit e jo te pasurit. Mirepo te pasurve nuk u pelqeu ky vendim pasi nje pjese e tyre filluan te abuzonin dhe te merrnin ushqim me vete. Te pasurit duke shfrytezuar postet drejtuese te tyre filluan te akuzonin Isan , thurnin shpifje te medha , mirepo per shkak te abuzimeve , akuzave, ndaj Isait a..s. beri qe Allahu xh.sh. ndaloj zbritjen e sofres."
Po ashtu ransmetohet nga Ebi Hatimi dhe Ibni Xheriri se:"ato hipokirtet qe akuzuan dhe shpifen per Isane a.s dhe kur uleshin ne sofer, grumbullonin ushqim per ta ruajtur, Allahu i madheruar i denoj duke i kthyer ne derra." (Tirmidhi etj)
Pas kesaj ne njeren ane shtohesh dashuria dhe respekti ndaj Profetit Isa a.s. e ne anen tjeter shtohesh urejtja ndaj tij.
Nje rast nxenesve u kishte humbur Isai a.s dhe ato zun ta kerkonin, dhe ju than se eshte drejtuar nga deti. Duke e kerkuar Isan a.s. e gjeten tek deti (mbi ujin e detit). Ketu nxenesit shikuan nje mrekulli. Nxenesit e shikuan duke ecur mbi uje. Nxenesi me i mire ju drejtua Profetit Isa a.s:
"O mesuesi yne, O i Derguari i Allahut, me lejon tju afrohem?"
Isai a.s. tha: "Ej, Afrohu!".
Ne kete moment nxensi filloj duke ecur ne uj duke mendu se mund te qendroj dhe ai mbi uje por jo dhe tha: "Po mbytem, me jep doren!" Isai a.s. tha: "Sikur njeriu te besonte sinqerisht qofte edhe sa nje grimc, do te ecte neper uje pa asnje veshtirsi."
Trasmetohet prej Ebu Beker b. Ebi Dunja i cili thote: Muhammd b. Alijj b. El Hasan b. Sufjani se ka degjuar Ibrahim b. El Eshathi se El Fudal b. Ijadi ka thene:
"E pyeta si mund te ec apo qendroj njeriu pra Isai a.s. mbi uje?
Ai tha:" Ju falenderoj per kete pyejte." Ata vazhduan: "ne besojme fort si edhe ju" Atehere ai tha: "Mire, ejani me mua dhe i dergoj tek deti. Aty u futen ne uj. Zun duke then: Po kemi frike dallget .Fudajli tha: "A nuk keni frike Zotin e dallegeve?
"Pastaj dolen nga uji dhe u vendosen ne breg, ne kete moment ai mori nje grusht rere dhe e hapi .Ne njeren dore kishte rere e ne tjetren ari dhe ju beri kete pyetje: "Cila ju pelqen mes ketyre ?Ata thane: "Ari" ai tha: " Per mua jane njesoj!"
Nder duat (lutjet) me te bukura qe kan bere Pejgamberet kemi dhe lutjet e Profetit Isa a.s. Transmetohet praj Fudajl b. Ijadi trasmetuar nga Junus b Ubejdi se Isai a.s. thoshte:
1."Askush nuk do te besoj me te vertete, perderisa brengoset se çfare do te haje ne kete bote."
2."O Allahu im!Une nuk mund te largoj ate qe nuk e dua, as qe mund te pranoj ate qe e dua. Une jam nen pushtetin e dikujt tjeter dhe jam i varur nga veprat e mia. Prandaj nuk ka me te vafer se une ! O Allahu im! Mos lejo qe armiku ti gezohet fatkeqesise sime dhe qe permes meje ti sjell fatkeqesi mikut tim! Mos lejo qe ne besim te me godas nje e keqe dhe mos lejo qe te me ze ai i cili ndaj meje nuk ka meshire.!"
Profeti Muhammed a.s. ka thene: "Allahu i Madheruar i ka shpallur Isait: "O Isa! Shperngulu nga ai vend ne nje vend tjeter, ne te cilin nuk te njohin e te mos bezdisesh. Allahu xh.sh. i thote: Pasha Fuqine dhe Madherine Time , do te jap miresi te shumta per kateqind vjet !" (Ebu Hureja)
Nga Ismail b. Ajashi transmetohet nga Abdullah b. Dinari se Umeri r.a. ka thene:
"Isai a.s. i keshillonte keshtu nxenesit e tij:
"Hani buk elbi, pini uj te paster. Me te gjithe njerzit ndahuni me ndergjegje te paster dhe mos i merzisni..."
"Kjo bote le te jete vend neper te cilin do kaloni e jo ne te cilin do ta ndertoni."
Transmetohet nga Iben Abbasi se Muhammedi a.s. ka thene:
"Nje dite Profeti Isa a.s. kalon pran nje qyteti te boshatisur. I habitur nga bukuria e ketij qyteti tha: O Allahu im! Me trego dicka mbi kete qytet!Urdhero kete qytet te tregoj cfare ka ndodhur me te. Allahu xh.sh urdheroi qyetin duke i thene: "O qytet i boshatisur, pergjigjiu Pejgamberit Isa a.s.
"Qyteti zuri te flas: "O i dashur Isa a.s., cfare deshiron?
Isai a.s ju pergjigj: "Cfare ka ndodhur me drunjt, me lumenjt, me pallatet dhe banoret?
"Qyteti tha:
"I dashur Isa a.a.! Eshte derguar urdheri i Allahut ne vend, prandaj u thane drunjet, lumenjt e pallatet mu renuan ndersa banoret e tyre vdiqen."
Isai a.s pyeti: Ku eshte thesari i tyre?
Qyteti: Banoret tubonin pasurin nga hallalli edhe nga harami duke menduar se jane zoteruesit e tyre por tashme ai thesar po kalbet ne mbrendesine time. Allahut i takon cdo gje qe gjendet ne qiej e ne Toke."
Me pas Isa a.s. tha:
"Çuditem me tre persona;
1. Ai qe kerkon dynjan, ndersa vdekjen e ka pas thembrave.
2. Ai qe nderton pallate, ndersa varri eshte vendqendrimi i tij.
3. Ai qe qesh shume, ndersa xhehenemi eshte para tij.
Pas kesaj tha: O njeri! Je i pakenaqur me shume po ashtu i pakenaqur me pak."
Transmetohet nga Iben Abbasi r.a. qe Muhammedi a.s. ka thene:
"Nje here Profeti Isa a.s. u paraqit para mxemesve apo izraliteve dhe ju tha:
O nxenes, mos u falni urtesi atyre qe nuk e meritojne ate, pasi do beni padrejtesi, por jepjani ati qe e meriton. Nese nuk ia jepni atehere edhe atyre do tu beni padrejtesi.
Dituria ndahet ne tre lloje:
1. Dija e sigurte dhe pasojeni ate
2. Dija e gabuar dhe largohuni prej saj dhe
3. Dija e pasigurt."
Nder fjalet dhe lutjet e Profetit Isa a.s. jane: " O Zoti im! Edhe pse je lart , Ti je afer! Edhe pse je afer Ti je lart. Ti je i lartesuar mbi te gjitha krijesat e Tua! Ti me fjalen tende i ke krijuar shtat qiejt ne hapesiren e pakufishme dhe nga frikerespekti ata te jane pergjigjur duke iu nenshtruar madheshtis dhe urdherit tend. Ne ta ndodhen meleket e Tu te cilet pandalur te adhurojne dhe te falenderojn. Ne ta ke vendosur kandilin gjate erresires se nates, ndersa driten e diellit gjate dites. Ti ne ta ke vendosur rrugen, e cila te madheron dhe te lavderon. Me madheshtin Tende drita mbizoteron erresiren. Ti ne ta ke vendosur kandile (yje) me ndihmen e te cileve te humburit gjejn rrugen. O Zoti im! I lavderuar qofsh! Ke krijuar qiejt dhe token e ke bere te rrafshte mbi vale te shume te ujit. Ajo (toka) eshte e nenshtruar dhe kjo duket, edhe pjeset e saj me te pamposhtura i jan nenshtruar ndaj madheshtis tende. Ujrat e saj jane te jane nenshtruar, pas deteve ke krijuar lumej, pas lumejeve perrua, pas tyre burime te shumta e pastaj nga ajo ke krijuar drunj dhe fruta...Nuk ka Zot tjeter perveç Teje!Ti ke urdheruar qe nga Ti te kerkojne falje per gjynahet. Nuk Zot tjeter perveç Teje! Deshmoj se Ti (Allah) nuk je hyjeni qe kan trilluar e as sundues ndaj te cilit nderpritet te menduarit. Ti nuk ke shok (ortak) qe t'i drejtohemi atij e Ty te leme anash. Askush nuk te ka ndihmuar Ty, kur na ke krijuar , prajda as qe dyshojme ne Ty. Deshmoj se Ti je Nje, i Amshueshmi, se nuk lindur kend e as qe je i lindur prej dikuj dhe se askush nuk eshte i barabarte me Ty!" (Ebu Hurejre)