Ne kohen e Llukmanit a.s. sundonte nje mbret i cili kishte shume sherbetor. Njeri nga ata ishte dhe Llukmani a.s. Nje dite mbreti dergon sherbetoret e tij te mblidhnin fruta per te. Kur shebetoret mblodhen frutat, gjate rruges ulen te pushojne. Teksa pushonin ata nuk lan frut pa ngren. Mirepo çeshtja ishte si te paraqiten para mbretit pa asnje frut, dhe sherbetoret vendosen qe tia lejne fajin Llukmanit. Dhe keshtu ndodhi. Kur mbreti degjoj ate cfare ka ndodhur, me ze te larte ju drejtua me pyetje Llukmanit a.s. Llukmani a.s. duke e ditur pastertin e tij, me urtesi i thote mbretit;
-Mbreti i nderuar! Te jesh shembetor i mbretit dhe ti besh veprime fshehtas pas shpine nuk eshte sjellje e mir per ma teper Allahu nuk eshte i kenaqur me ato qe bejn kete veprim, por gjithsesi nese deshiron te dish te verteten, atehere na jep te pime uje te ngrohte dhe pastaj na urdhero te vrapojme. Me kete do shikosh se kush eshte fjator.
Mbreti urdheroj sherbetoret te pijne uje te ngrohte, e ata nga frika pine dhe vrapuan ne fushe. Te gjithe vollen prej turbullimit qe u shkaktoi uji i ngrohte dhe vrapimi. Kur kjo ndodhi, te gjithe frutat qe kishin konsumuar i nxorren nga stomaku, ndersa nga stomaku i Llukmanit doli vetem uje. Keshtu mbreti me syt e tij mesoj se Llukmani a.s. ishte i paster ndersa te tjeret jo.
Ngjarja e mesipermeve fton njerezit e te jene te sinqerte, pasi i drejti dhe i sinqerti do jete i fituar dhe Allahu xh.sh. eshte i knaqur me te drejtit.