Tregohet se kishte qene nje mbret i cili kishte ble dy rober (skllav). Mbreti kishte deshire te mesonte se cdare lloj njerezish jane. Keshtu thirri te parin ne takim dhe filloi te bisedoj mete . Robi i pare filloi ti kthej pergjigje shume domethenese dhe te mençura. Mbreti u gezua shume dhe vendosi te therras edhe robin e dyte. Kur u paraqi robi i dyte te cilit i vinte era nga goja, dhe kjo per arsye te lodhjes dhe semundjes. Pamja e pare linte per te deshiruar, por mbreti vendosi te besidoj edhe me te qe te mesonte se cfare njeriu ishte. Duke i kerkuar qe te largohet pak, mbreti i tha:
-Separi te gjejme sherim per gojen tende pasi sic duket je i semur. Nuk na ka hije qe tju lejme keshtu e tju nençmojme. Ulu ketu dhe me trego ndonje gja po histori qe te te kuptoj se kush jeni!
Ne kete momen mbreti kthehet nga robi i pare dhe i thote:
-Ti shko dhe pastrohu!
Pasi u largua, mbreti ju drejtua robit te dyte, me te cilin deshironte te bisedonte. Mbreti i thote:
-Shoku yt me tha gjera te keqia per ty. Po shikoj se ti nuk je i till. Madje po kuptoj se shoku yt ka dasht qe ti te mos paraqitesh i mire para meje. Po ti, cfare do thuash per te?
Robi i dyte i thote: - Nuk mund ta paragjykoj shokun tim per ato qe the, perkundrazi duke u nisuar nga ajo qe me treguat, mendoj se kam shume gjera te keqia per te cilat duhet te perpiqem ti rregulloj. O mbret! Ndoshta ai ka shikuar mangesi te une te culat une nuk i di!
Mbreti i thote: -Mire atehere, me trego edhe ti magesit e shokut tende ashtu sic mi tregoj ai te tuat!
Robi i dyte i thote: Mbreti im! Ai eshte shok i mir per mua. Besimi im , islami nuk me lejon qe ti permen mangesit e tjetrit, perkundrazi. Prandaj une mund tju them se magesit e tij nuk jane magesi por virtyte. Ai eshte shembull ne dashuri e besnikeri ndaj njerezve. Eshte i drejt dhe i zgjuar dhe shok i mir, po ashtu eshte bujar i madh dhe ndihmon te nevojataret. Eshte aq bujar sa mund te jap edhe shpirtin per te ndihmuar nevojtarin. Dhe robi i dyte vazhdoj te flas veç se fjale te mira.
Kur mbreti i degjoj keto, tha: Mos e lavdero kaq shume sepse pastaj une mund tju ve ne prove e ti do turperohesh.
Robi i dyte i tha: Jo, nuk e lavderova shume. Thash ato qe di!
Ne keto memente vjen robi i pare. Mbreti i thote; Me shendet arrin miresin, por sa mir do ishte te mos kishte te kqijat qe me tregoj shoku yt per ju.
Robi i pare i thote: Me trego cfare ka thene per mua !?
Mbreti i thote; Me tha se je hipokrit. Me tha se ju ne pamjen e jashtme jeni i bukur, ndersa te te vertet jeni i keq.
Teksa robi i pare degjonte keto fjale nga brendit filloj ti shtohej zemerimi kunder shokut te tij, aq sa u zmeruar sa filloj ta ofendoj shokun e tij duke i thene: Ishe mik per mua, por gojen e paske pas te prishur. Shume here hante gjera te papastra si nje qen endacak. Dhe filloj duke fol aq shume saqe nxori ne pah ate se cfare njeriu ishte. Kur arriti kulmin e fjaleve te keqija ndaj shokut te tij, mbreti duke i vendos doren ne goje i thote; Mjaft!
Mbreti ju drejtua qe te dyve duke u thene; - Per shkak te sproves qe ju vura, arrita te dalloj dryshimin mes jush. Mbreti i thote robit te pare; -Era e gojes se shokut tende vertet eshte e keqe, dhe kjo per shkak te semundjes, por ty te eshte prishur shpirti dhe zemra.
O ti njeri qe te eshte prishur shpirit qendro larg te keqes. Shoku yt do te jete udheheqesi yt ndersa ti do besh ate qe do te thote ai, madje meso nga edukata dhe fisnikeria e tij. Leri paraghukimin dhe zilin! Me kete sjellje qe tregove, je njeri i padeshiruar dhe i paafte. Me keto sjellje paragjykuese ti nuk mund te shkosh gjekundi.
Robi i dyte qe foli mir per shokun e tij, fitoj miresit e fjales se mire duke u bere drejtues, nders tjeter per shkak te fjales se keqe, dhe zemres se lig humbi.
Per te mesuar me shume kliko: Ndodhi