Tregohet se nje here diten e xhuma nje person i quajtur Hamid ishte pergatitur qe te shkonte ne xhami per te fal namazin e xhumas, por per shkak te disa puneve u gjet ne dilem si te veproj. Gomari i kishte humbur, mielli i kishte mbetur ne mulli dhe ate dite kishte rradhen e ujit per ujitur token.
Filloj te mendoj; Nese shkoj ne xhami, do humbas te gjitha keto.. Pastaj tha me vete; Punet e ahiretit jane me te rendesishme se keto dhe vendosi ti le punet e dynjas e te fal namazin e xhumas. Pasi fali namazin e xhumas shkon ne shtepi. I habitur shikon se toka e tij ishte ujitur, po ashtu edhe gomari kishte arritur ne shtepi dhe kur hyn brenda shtepis gjen gruan e tij duke gatuar buken me miellin e sapo ardhur nga mulliri.
I habitur pyet bashkeshorten per te gjitha keto, dhe ajo i thote; Degjova nje britme jasht shtepise dhe kur dola shikoj nje hiene duke ndjekur gomarin tone, e ai duke ikur nga ajo hyri ne stalle. Komshiu yne duke ujitur token e tij e kishte zene gjumi dhe uji kaloi ne token tone, ndersa komshiu tjeter shkoj te mar miellin e tij dhe na e solli edhe miellin tone. Hamidi ne shenje mirenjohje ngriti duart nga qielli dhe tha:
"Zoti im! Une per ty kam kryer vetem detyrimin (faljen e xhumas) ndersa Ti o Zoti im me kompensove me tre te mira!"
