Nje dite profeti Sulejman a.s. shikon nje zog me krah te thyer te cilin e pyet: Kush ju ka thyer krahun? Zogu i thote: Nje dijetar me xhytbe (uniform). Sulejmani a.s. e pyet: Cili eshte ai? Dhe zogu i tregoj. Profeti Sulejman a.s. urdheroi tia sjellin dijetarin per ta pyetur.
Sulejmani a.s. i thote: O djetar! Ky zog mu ankua per ty, pse ia theve krahun? Dijetari duke u mbrojtur i thote: I nderuar mbret ! Une doja ta kuptoja gjendjen e zogut te cilit edhe pse ju afrohesha nuk levizte, ju afrova edhe me shume por perseri nuk u largua , mendova se deshironte te qendronte me mua dhe vendosa ta kap. Ne kete moment zogu zyri te fluturoj ndaj krahu ju thye. Profeti Sulejman a.s. kthehet nga zogu te cilit i thote: E shikon , dijetari ka te drejte! Ti pse me para nuk fluturove? Dijetari nuk qenka afruar fshehurazi. Zogu i thote: I nderuar Sulejman! Po te ishte gjuhetar do ikja por kur e shikova me xhytbe mendova se prej nje dijetari nuk mund te me vije ndonje e keqe. Profeti Sulejman a.s. e vlersoj te drejte ankesen dhe argumentin e zogut dhe urdheroj ti thyhet krahu dijetarit. Ne kete moment nderhyr zogu qe i thote profetit Sulejman a.s; Mos e beni kete ! Profeti Sulejman a.s. i thote: Perse? Zogu i thote: Krahu do i sherhohet , dhe ai perseri do bej te njejten gje. Do ishte me mir qe tia heqesh xhytben (detyren e dijetarit) qe mos mashtroj te tjeret me paraqitjen e jashtme ashtu sic me ndodhi mua. Dhe profeti Sulejman a.s. beri ashtu sikurse zogu i tha.