Tregohet se nje bujk u ngrit ne mengjes dhe kur shkoj te merrte sepaten e tij nuk e gjeti ne vendin e saj. Menjehere i shkoi mendja te djali i fqinjit te tij. Filloi ta hetonte dhe ta kontrollonte djalin e fqinjit kudo ai shkonte. Ai u fiksua edhe ne menyren e ecjes, sjelljet dhe mimiken e fytyres se tij. Te gjitha i ngjanin si te nje hajduti. Kur e degjonte te fliste, i dukej se po degjonte nje hajdut.
Çdo gje tregonte se ai ishte hajduti i sepates. E kush tjeter do ta bente nje gje te tille? Nje dite, me keto mendime, shkoi tek toka e vet dhe mbi degen e pemes i zuni syt sepaten. Atehere iu kujtua se e kishte vene sepaten mbi degen e pemes. U kthye per ne shtepi dhe rruges i doli perpara djali i fqinjit. Tashme asnje nga gjestet, ecja, sjellja e mimika e fytyres nuk i ngjanin me ate te nje hajduti.
Urtesia: Asnjehere mos paragjyko dhe as mos mendo keq!